Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to talk idly

  • 1 garriō

        garriō —, —, ire    [1 GAR-], to chatter, prate, prattle, chat: Garris, you talk idly, T.: impunitas garriendi: quicquid in buccam: anilīs fabellas, H.
    * * *
    garrire, garrivi, garritus V
    chatter/prattle/jabber; talk rapidly; talk/write nonsense; (birds/instrunants)

    Latin-English dictionary > garriō

  • 2 ālūcinor

        ālūcinor (not hālūcinor, hallū-), ātus, ārī, dep.,    to wander in mind, talk unreasonably, ramble in thought: suspicor hunc alucinari: epistulae nostrae debent interdum alucinari, indulge in vague digressions: quae alucinatus est.
    * * *
    alucinari, alucinatus sum V DEP
    wander in mind, talk idly/unreasonably, ramble, dream; wander

    Latin-English dictionary > ālūcinor

  • 3 vāticinor

        vāticinor ātus, ārī, dep.    [vaticinus], to foretell, predict, prophesy, forebode: vera: Consulem velut vaticinantem audiebat, L.: Haec duce deo, O.: saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, O.: Parcite, vaticinor, etc., I warn you as a prophet, O.—To sing by inspiration, celebrate in verse: carminibus Graecis vaticinatus, quae, etc. —To rave, rant, talk idly: eos vaticinari atque insanire dicebat: sed ego fortasse vaticinor.
    * * *
    vaticinari, vaticinatus sum V DEP
    prophesy; utter inspired predictions/warnings; rave, talk wildly

    Latin-English dictionary > vāticinor

  • 4 halucinor

    halucinari, halucinatus sum V DEP
    wander in mind, talk idly/unreasonably, ramble, dream; wander

    Latin-English dictionary > halucinor

  • 5 vaniloquor

    vaniloqui, vanilocutus sum V DEP

    Latin-English dictionary > vaniloquor

  • 6 alucinor

    ālūcĭnor (better than all- or hall-; cf. Gron. ad Gell. 16, 12, 3), ātus, 1, v. dep. [prob. from aluô, alussô; alê, alukê; cf. Gell. 16, 12, 3], to wander in mind, to talk idly, prate, dream (syn.:

    aberro, deliro, desipio, insanio): alucinari: aberrare et non consistere, atque dissolvi et obstupefieri atque tardari,

    Non. 121, 20 (apparently not used before the time of Cic., yet cf. alucinatio):

    quae Epicurus oscitans alucinatus est,

    Cic. N. D. 1, 26, 72:

    suspicor hunc alucinari,

    id. Att. 15, 29; Gell. 16, 12, 3:

    indicium vagi animi et alucinantis,

    id. 4, 20, 8: epistolae nostrae debent interdum alucinari, to follow no definite train of thought, to digress freely, Cic. Q. Fr. 2, 9:

    alucinans pastor,

    Col. 7, 3, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > alucinor

  • 7 blatero

    1.
    blătĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [kindred with blax, simple, stupid, Paul. ex Fest. p. 34 Müll.; cf. blactero].
    I.
    To talk idly or foolishly, to babble, prate (colloq. and mostly ante- and post-class.), Pac. ap. Fulg. p. 561, 17; Afran. ap. Non. p. 78, 32:

    illud memento, ne quid in primis blateres,

    id. ib.; Plaut. ap. Non. p. 44, 15: desine blaterare, Caecil. ap. Non. p. 79, 2: cum magno blateras clamore, furisque, * Hor. S. 2, 7, 35; Gell. 1, 15, 17:

    his et similibus blateratis,

    App. M. 4, p. 153, 18; so id. Mag. p. 275, 8; id. Flor. p. 345, 19.—
    II.
    Of the sounds of frogs, Siā [p. 242] Ep. 2, 2 med.; and of camels, acc. to Paul. ex Fest. p. 34, 2 Müll.
    2.
    blătĕro, ōnis, m. [1. blatero], a babbler, prater, acc. to Gell. 1, 15 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > blatero

  • 8 cassa

    cassus, a, um, adj., empty, void, hollow.
    I.
    Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).
    A.
    Absol.:

    nux,

    Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:

    glans,

    Plaut. Rud. 5, 2, 37:

    canna,

    unfruitful, Ov. F. 6, 406:

    granum inane cassumque,

    Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin.
    B.
    Expressing that of which the subject is empty, etc., wanting, devoid of, deprived of, without.
    1.
    With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,

    virgo dote cassa,

    Plaut. Aul. 2, 2, 14:

    lumine aër,

    Lucr. 4, 368:

    lumine corpus,

    id. 5, 719; 5, 757:

    animā corpus,

    id. 3, 562.— Poet.:

    cassus lumine (= vitā),

    deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;

    and in like sense aethere cassus,

    Verg. A. 11, 104:

    simulacra cassa sensu,

    Lucr. 4, 127.—
    2.
    With gen.:

    cassus luminis ensis,

    Cic. Arat. 369.—
    3.
    With ab:

    elementum ab omnibus,

    App. de Deo Socr. p. 46.—
    II.
    Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,

    copia verborum,

    Lucr. 4, 511:

    vota,

    Verg. A. 12, 780:

    fertilitas terrae,

    Ov. M. 5, 482:

    fraus,

    Luc. 5, 130:

    consilia,

    Sen. Troad. 570:

    viae,

    vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:

    labores,

    Plin. Ep. 8, 23, 6:

    manus,

    without effect, Stat. Th. 9, 770:

    augur futuri,

    false, erring, id. ib. 9, 629:

    omen,

    id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:

    palearum,

    Sol. 52;

    esp. of speech: cassa memorare,

    to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,

    cassa habebantur quae, etc.,

    were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:

    ex multis omnia in cassum cadunt,

    Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:

    furere,

    Verg. G. 3, 100:

    longos ciebat Incassum fletus,

    id. A. 3, 345:

    tot incassum fusos patiere labores?

    id. ib. 7, 421.—In prose:

    quae profecto incassum agebantur,

    Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:

    vana incassum jactare tela,

    Liv. 10, 29, 2:

    incassum missae preces,

    id. 2, 49, 8:

    aliquid incassum disserere,

    Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill.

    Lewis & Short latin dictionary > cassa

  • 9 cassum

    cassus, a, um, adj., empty, void, hollow.
    I.
    Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).
    A.
    Absol.:

    nux,

    Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:

    glans,

    Plaut. Rud. 5, 2, 37:

    canna,

    unfruitful, Ov. F. 6, 406:

    granum inane cassumque,

    Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin.
    B.
    Expressing that of which the subject is empty, etc., wanting, devoid of, deprived of, without.
    1.
    With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,

    virgo dote cassa,

    Plaut. Aul. 2, 2, 14:

    lumine aër,

    Lucr. 4, 368:

    lumine corpus,

    id. 5, 719; 5, 757:

    animā corpus,

    id. 3, 562.— Poet.:

    cassus lumine (= vitā),

    deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;

    and in like sense aethere cassus,

    Verg. A. 11, 104:

    simulacra cassa sensu,

    Lucr. 4, 127.—
    2.
    With gen.:

    cassus luminis ensis,

    Cic. Arat. 369.—
    3.
    With ab:

    elementum ab omnibus,

    App. de Deo Socr. p. 46.—
    II.
    Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,

    copia verborum,

    Lucr. 4, 511:

    vota,

    Verg. A. 12, 780:

    fertilitas terrae,

    Ov. M. 5, 482:

    fraus,

    Luc. 5, 130:

    consilia,

    Sen. Troad. 570:

    viae,

    vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:

    labores,

    Plin. Ep. 8, 23, 6:

    manus,

    without effect, Stat. Th. 9, 770:

    augur futuri,

    false, erring, id. ib. 9, 629:

    omen,

    id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:

    palearum,

    Sol. 52;

    esp. of speech: cassa memorare,

    to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,

    cassa habebantur quae, etc.,

    were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:

    ex multis omnia in cassum cadunt,

    Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:

    furere,

    Verg. G. 3, 100:

    longos ciebat Incassum fletus,

    id. A. 3, 345:

    tot incassum fusos patiere labores?

    id. ib. 7, 421.—In prose:

    quae profecto incassum agebantur,

    Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:

    vana incassum jactare tela,

    Liv. 10, 29, 2:

    incassum missae preces,

    id. 2, 49, 8:

    aliquid incassum disserere,

    Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill.

    Lewis & Short latin dictionary > cassum

  • 10 cassus

    cassus, a, um, adj., empty, void, hollow.
    I.
    Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).
    A.
    Absol.:

    nux,

    Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:

    glans,

    Plaut. Rud. 5, 2, 37:

    canna,

    unfruitful, Ov. F. 6, 406:

    granum inane cassumque,

    Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin.
    B.
    Expressing that of which the subject is empty, etc., wanting, devoid of, deprived of, without.
    1.
    With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,

    virgo dote cassa,

    Plaut. Aul. 2, 2, 14:

    lumine aër,

    Lucr. 4, 368:

    lumine corpus,

    id. 5, 719; 5, 757:

    animā corpus,

    id. 3, 562.— Poet.:

    cassus lumine (= vitā),

    deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;

    and in like sense aethere cassus,

    Verg. A. 11, 104:

    simulacra cassa sensu,

    Lucr. 4, 127.—
    2.
    With gen.:

    cassus luminis ensis,

    Cic. Arat. 369.—
    3.
    With ab:

    elementum ab omnibus,

    App. de Deo Socr. p. 46.—
    II.
    Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,

    copia verborum,

    Lucr. 4, 511:

    vota,

    Verg. A. 12, 780:

    fertilitas terrae,

    Ov. M. 5, 482:

    fraus,

    Luc. 5, 130:

    consilia,

    Sen. Troad. 570:

    viae,

    vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:

    labores,

    Plin. Ep. 8, 23, 6:

    manus,

    without effect, Stat. Th. 9, 770:

    augur futuri,

    false, erring, id. ib. 9, 629:

    omen,

    id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:

    palearum,

    Sol. 52;

    esp. of speech: cassa memorare,

    to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,

    cassa habebantur quae, etc.,

    were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:

    ex multis omnia in cassum cadunt,

    Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:

    furere,

    Verg. G. 3, 100:

    longos ciebat Incassum fletus,

    id. A. 3, 345:

    tot incassum fusos patiere labores?

    id. ib. 7, 421.—In prose:

    quae profecto incassum agebantur,

    Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:

    vana incassum jactare tela,

    Liv. 10, 29, 2:

    incassum missae preces,

    id. 2, 49, 8:

    aliquid incassum disserere,

    Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill.

    Lewis & Short latin dictionary > cassus

  • 11 effutio

    ef-fūtĭo, no perf., ītum, 4, v. a. [FVTIO, acc. to Prisc. p. 631 P.], to blab out, babble forth, to prate, chatter, utter (class.):

    multa ore,

    Lucr. 5, 910; so,

    aliquid,

    Cic. N. D. 1, 30, 84; * Hor. A. P. 231; Gell. 5, 1; cf.:

    effutita temere (vaticinia),

    Cic. Div. 2, 55, 113:

    de mundo,

    id. N. D. 2, 37, 94.—
    II.
    Absol.
    (α).
    To blab, tell secrets: eo perperam olim dixi, ne vos foris effutiretis; and absol., Ter. Ph. 5, 1, 19.—
    (β).
    To talk idly:

    ex tempore,

    Cic. Tusc. 5, 31, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > effutio

  • 12 somnio

    somnĭo, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form:

    hic aedes non somniatur,

    Petr. 74, 14) [somnium], to dream; to dream of or see in a dream (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    mirum atque inscitum somniavi somnium,

    Plaut. Rud. 3, 1, 5; so,

    somnium,

    id. Mil. 2, 4, 28; 2, 4, 47:

    aliquid (in somnis),

    id. Rud. 3, 4, 68; id. Curc. 2, 1, 32; 2, 2, 4; Ter. And. 5, 6, 7; Cic. Div. 2, 59, 121 al.; cf.

    aurum,

    Plaut. Stich. 5, 2, 18:

    ovum,

    Cic. Div. 2, 65, 134:

    speciem fortunae querentis,

    Suet. Galb. 18 al.; cf.:

    me somnies, me exspectes, de me cogites,

    Ter. Eun. 1, 2, 114.— With obj.-clause: videbar somniare med ego esse mortuum, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 16, 51 (Epich. v. 1, p. 167 Vahl.); Plaut. Mil. 2, 4, 39; Cic. Div. 1, 20, 39; 2, 65, 134 init.; Suet. Aug. 91; 94; id. Claud. 37 al.—With de:

    hanc credo causam de illo somniandi fuisse,

    Cic. Div. 2, 67, 140:

    puer, de quo somniasset,

    Suet. Aug. 94.— Absol.:

    totas noctes somniamus,

    Cic. Div. 2, 59, 121; id. Ac. 2, 16, 51; Plin. 10, 75, 98, § 211; Suet. Ner. 46 al.— Impers. pass.:

    Aristoteles et Fabianus plurimum somniari circa ver et auctumnum tradunt,

    Plin. 28, 4, 14, § 54. —
    II.
    Transf., as in Engl. to dream, i. e. to think idly or vainly, to talk foolishly:

    eho, quae tu somnias! Hic homo non sanus est,

    what are you dreaming about? Plaut. Merc. 5, 2, 109:

    quos Summanos somnias?

    id. Curc. 4, 3, 14: de Lanuvino Phameae erravi;

    Trojanum somniabam,

    Cic. Att. 9, 13, 6:

    ineptias,

    Col. 1, 8, 2:

    ah stulte! tu de Psaltriā me somnias Agere,

    Ter. Ad. 4, 7, 6; Plaut. Pers. 2, 3, 5.— Absol.:

    vigilans somniat,

    Plaut. Am. 2, 2, 65; id. Capt. 4, 2, 68:

    portenta non disserentium philosophorum sed somniantium,

    Cic. N. D. 1, 8, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > somnio

См. также в других словарях:

  • talk — [tôk] vi. [ME talken (akin to Fris, to chatter), prob. freq. based on OE talian, to reckon, akin to talu,TALE] 1. a) to put ideas into, or exchange ideas by, spoken words; speak; converse b) to express something in words; make a statement (of, on …   English World dictionary

  • talk — v 1. communicate, converse, exchange ideas, Sl. rap or rap with, speak with or to, have a talk or little talk with; consult, confer or confer with, check with, parley, Archaic. parle, palaver, discuss, talk over, consider. 2. gossip, buzz, tell… …   A Note on the Style of the synonym finder

  • talk —    Ōlelo, kama ilio, keaka; wala au (colloquial).   Also: pālau, pāpā ōlelo, waha (for idioms, see Haw. Eng. entry and entries that follow it), walawala au, wale wai, hūhā, a ama, kole.     Loud talk, wawā, wā, hauwawā; pāleo, pāleoleowā… …   English-Hawaiian dictionary

  • talk — I. verb Etymology: Middle English; akin to Old English talu tale Date: 13th century transitive verb 1. to deliver or express in speech ; utter 2. to make the subject of conversation or discourse ; discuss < talk business > …   New Collegiate Dictionary

  • Blether — talk foolishly or too much about nothing Talk idly …   Scottish slang

  • ἀδολεσχήσει — ἀ̱δολεσχήσει , ἀδολεσχέω talk idly aor subj act 3rd sg (epic) ἀ̱δολεσχήσει , ἀδολεσχέω talk idly fut ind mid 2nd sg ἀ̱δολεσχήσει , ἀδολεσχέω talk idly fut ind act 3rd sg ἀ̱δολεσχήσει , ἀδολεσχέω talk idly futperf ind mp 2nd sg (doric aeolic)… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδολεσχήσω — ἀ̱δολεσχήσω , ἀδολεσχέω talk idly aor ind mid 2nd sg (doric aeolic) ἀ̱δολεσχήσω , ἀδολεσχέω talk idly aor subj act 1st sg ἀ̱δολεσχήσω , ἀδολεσχέω talk idly fut ind act 1st sg ἀ̱δολεσχήσω , ἀδολεσχέω talk idly futperf ind act 1st sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδολεσχήσῃ — ἀ̱δολεσχήσῃ , ἀδολεσχέω talk idly aor subj mid 2nd sg ἀ̱δολεσχήσῃ , ἀδολεσχέω talk idly aor subj act 3rd sg ἀ̱δολεσχήσῃ , ἀδολεσχέω talk idly fut ind mid 2nd sg ἀ̱δολεσχήσῃ , ἀδολεσχέω talk idly futperf ind mp 2nd sg (doric aeolic) ἀ̱δολεσχήσῃ ,… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ματαιολογεῖτε — ματαιολογέω talk idly pres imperat act 2nd pl (attic epic) ματαιολογέω talk idly pres opt act 2nd pl ματαιολογέω talk idly pres ind act 2nd pl (attic epic) ματαιολογέω talk idly imperf ind act 2nd pl (attic epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδολεσχήσοντα — ἀ̱δολεσχήσοντα , ἀδολεσχέω talk idly fut part act neut nom/voc/acc pl ἀ̱δολεσχήσοντα , ἀδολεσχέω talk idly fut part act masc acc sg ἀ̱δολεσχήσοντα , ἀδολεσχέω talk idly futperf ind act neut nom/voc/acc pl (doric aeolic) ἀ̱δολεσχήσοντα , ἀδολεσχέω …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ματαιολογήσει — ματαιολογέω talk idly aor subj act 3rd sg (epic) ματαιολογέω talk idly fut ind mid 2nd sg ματαιολογέω talk idly fut ind act 3rd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»